Suchergebnisse
Suchergebnisse:
Ibert ist der Familienname folgender Personen: Jacques Ibert (1890–1962), französischer Komponist. Markus Ibert (* 1967), deutscher Kommunalpolitiker und Oberbürgermeister. Oliver Ibert (* 1970), deutscher Geograf.
Angélique, Bonifaces Frau ( Sopran) 1. Klatschbase (Sopran) 2. Klatschbase ( Mezzosopran) Männer und Frauen aus der Nachbarschaft (Sprechchor) Angélique ist eine Oper (Originalbezeichnung: „Farce“) in einem Akt von Jacques Ibert (Musik) mit einem Libretto von „Nino“ (eigentlich Michel Jean Veber). Die Uraufführung fand am 28.
Jacques François Antoine IBERT (la 15an de aŭgusto 1890 – la 5an de februaro 1962) estis franca komponisto. Li skribis plurajn orkestrajn verkojn, operojn, ĉambrajn pecojn, pianomuzikon, kantojn, korusmuzikon kaj ankaŭ muzikon por filmoj ĝis ĉirkaŭ 1960. La muziko de Ibert estas priskribita kiel malpeza kaj esenca, ofte sprita kaj ...
Jacques François Antoine Marie Ibert (París, 15 d'agost de 1890 - ídem, 5 de febrer de 1962) va ser un compositor francès de música clàssica. Després d'haver estudiat música des de petit, va estudiar al Conservatori de París i va guanyar el seu primer premi, el Prix de Rome en el seu primer intent, malgrat els estudis interromputs pel seu servei durant la Primera Guerra Mundial .
Tiểu sử. Jacques Ibert học âm nhạc tại Nhạc viện Paris. Vở opera Angélique khiến ông nổi tiếng. Từ năm 1937, ông làm giám đốc Biệt thự Medici tại Rome. Trong những năm tháng Pháp bị phát xít Đức, ông đã bị đe dọa tử hình do có những ưt tưởng yêu nước.
Jacques Ibert (15. august 1890 –5. februar 1962), fullt namn Jacques-François-Antoine Ibert, var ein fransk komponist som kan knytast til nyklassisismen. Liv. Jacques Ibert var fødd og døydde i Paris. Han studerte musikk ved konservatoriet i Paris og ...
Jacques Ibert was born in Paris in August 15 th 1890. His mother, an accomplished pianist, provided violin, then piano lessons for Jacques, despite his father’s wishes that his son follow in his business profession. From the beginning, Jacques always was more interested in free improvisation on the piano than concentration on technique and repertory.
