Suchergebnisse
Suchergebnisse:
Ignacy Mościcki. Ignacy Mościcki (anhören ⓘ /?) ([iɡˈnat͡sɨ mɔˈɕt͡ɕit͡skʲi]; * 1. Dezember 1867 in Mierzanów bei Ciechanów, Russisches Kaiserreich; † 2. Oktober 1946 in Versoix bei Genf, Schweiz) war ein polnischer Chemiker und Politiker. Von 1926 bis 1939 war er der Staatspräsident Polens.
Ignacy Mościcki (ur. 1 grudnia 1867 w Mierzanowie, zm. 2 października 1946 w Versoix) – polski chemik, polityk, w latach 1926–1939 trzeci prezydent Rzeczypospolitej Polskiej. Naukowiec, wynalazca, budowniczy polskiego przemysłu chemicznego. Początkowo związany z ruchem socjalistycznym.
- od 4 czerwca 1926, do 30 września 1939
Ignacy Mościcki (Polish pronunciation: [iɡˈnatsɨ mɔɕˈtɕitskʲi] ⓘ; 1 December 1867 – 2 October 1946) was a Polish chemist and politician who was the country's president from 1926 to 1939. He was the longest serving president in Polish history.
28. März 2024 · Ignacy Mościcki (born Dec. 1, 1867, Mierzanów, Pol., Russian Empire [now in Poland]—died Oct. 2, 1946, Versoix, Switz.) was a Polish statesman, scholar, and scientist, who, as president of the Polish republic, was a supporter of the dictatorship of Józef Piłsudski.
- The Editors of Encyclopaedia Britannica
Ignacy Mościcki przyszedł na świat 1 grudnia 1867 r. w Mierzanowie, zmarł 2 października 1946 r. w Versoix. Polski polityk i prezydent z latach 1926-1936 (dwie kadencje). Z wykształcenia chemik, profesor Politechniki Lwowskiej i Warszawskiej, naukowiec i odkrywca (posiadał ponad 40 patentów).
Ignacy Mościcki (* 1. Dezember 1867 in Mierzanów bei Ciechanów, Polen; † 2. Oktober 1946 in Versoix bei Genf, Schweiz) war ein polnischer Wissenschaftler und Politiker. Weiteres empfehlenswertes Fachwissen. Richtiges Wägen mit Laborwaagen: Die Wägefibel. Erkennen Sie die Auswirkungen elektrostatischer Aufladungen auf Ihre Waage.
25. Aug. 2009 · Ignacy Mościcki to polski chemik, polityk i prezydent, który od 1926 r. do 1939 r. sprawował urząd prezydenta Polski. Urodził się w 1867 r. w Mierzanowie, studiował chemię na politechnice, pracował w związkach azotowych, otrzymał stanowisko na Politechnice Lwowskiej, a następnie został dyrektorem Państwowej Fabryki Związków Azotowych. Zmarł w 1946 r. w Genewie.
